– Chce pan robić zdjęcia na chrzcie lub ślubie? Teraz trzeba mieć skończony kurs – poinformował ksiądz Eugeniusz Stencel z diecezji pelplińskiej.

– I jak zapłacę, i go ukończę, to wtedy bez problemu będę mógł robić zdjęcia?

– Nie. Wtedy trzeba mieć jeszcze zgodę miejscowego proboszcza.

– Ale zgodę proboszcza to ja mogę dostać i poza kursem. To na co mi to szkolenie?

– Nie wiem, na co i czego pan oczekuje. Bez tego po prostu nie może pan robić zdjęć w kościele. Takie są przepisy.

Kłamstwo w żywe oczy. Dokument, na który się powołują, to „Wskazania Komisji Episkopatu Polski ds. Liturgii i Duszpasterstwa Liturgicznego” z 1994 r., w którym stoi jak byk, że ukończenie specjalnego kursu jest wymagane wyłącznie dla zawodowych fotografów i operatorów sprzętu audiowizualnego. Nikt przy zdrowych zmysłach nie nazwałby zawodowcem rodzica cykającego fotkę swemu dziecku czy szwagra pstrykającego ślub siostry telefonem komórkowym.

Kościół wpadł ostatnio na wiele genialnych pomysłów wyciągania od wiernych kasy za to, co dotychczas czynił gratis w ramach swojej misji, albo za skromny datek na tacę.

Jak grzyby po deszczu mnożą się szkolenia dla samotnych matek, kobiet w ciąży, łatwej i trudnej młodzieży, osób uzależnionych od papierosów, narkotyków i seksu. Wierni, zwłaszcza ci mieszkający w małych miejscowościach, biorą w nich udział masowo, bo ksiądz każe. A księdzu odmówić nie warto, bo podpaść własnemu proboszczowi, to jak pożegnać się z możliwością wzięcia w swoim mieście ślubu czy ochrzczenia dziecka.

Portal wiara.pl (odnoga „Gościa Niedzielnego”) wyszedł naprzeciw osobom biednym i schorowanym, które nie mogą o własnych siłach dojechać w odległe zakątki kraju i zamówić mszę w intencji zmarłych. Mogą to zrobić przez internet wysyłając mailem prośbę na adres zakonu benedyktynów. No to zamówiliśmy taką mszę. W odpowiedzi otrzymaliśmy numer konta, na który trzeba wpłacić kasę.

– Ile?

– Nie ma określonej stawki. Mogę jedynie podpowiedzieć, że może ona wynosić tyle, ile potrzeba na dzienne utrzymanie np. rodziny – poinformował nas o. Marcin Gromadecki ze zgromadzenia benedyktynów w Biskupowie.

Czyli stówka albo dwie. Za mszę, która gdzieś się odbędzie, ale nie ma możliwości dowiedzieć się, gdzie i kiedy, bo jeszcze – nie daj Boże
– ktoś pojechałby i sprawdził.

Ruch Czystych Serc zrzesza osoby żyjące w cnocie. Wydawało nam się, że zachowanie dziewictwa jest wystarczająco wysoką ceną za zbawienie, ale organizatorzy wyprowadzili nas z błędu informując, że trzeba jeszcze wykupić prenumeratę gazetki (25 zł), aby regularnie przypominać sobie o wstrzemięźliwości seksualnej.

Przed Tobą ważna decyzja życiowa? Czujesz się słaby i bezsilny? Dręczy Cię grzech, który kiedyś zataiłeś przy spowiedzi? – pytanie retoryczne na stronach internetowych archidiecezji warszawskiej. Jazda do Lichenia ma rekolekcje! Tam ci pomogą za 180 zł.

Zmagasz się z traumatycznym przeżyciem, szukasz pomocy? – w przykościelnym Europejskim Centrum Edukacji i Kultury uzdrowią cię ze wszystkiego za 230 zł.

W Domu Formacyjnym Domowego Kościoła Ruchu Światło-Życie Archidiecezji Katowickiej dają zniżki dla trzyletnich dzieci, które chciałyby uczestniczyć z rodzicami w... dniach skupienia dla małżeństw niesakramentalnych oraz kursach komunikacji małżeńskiej. Koszt od 100 do 480 zł za kurs.

Homoseksualizm to choroba. Wbiją ci to do głowy w Stowarzyszeniu Odwaga pomagającym w wychodzeniu z homoseksualizmu. Odesłano nas tam z archidiecezji gnieźnieńskiej, do której zwróciliśmy się o pomoc.

– Spotkajmy się! Zapraszam do nas do Lublina. Na początek złoży pan dobrowolną ofiarę pieniężną, porozmawiamy sobie, ocenię pański stan zdrowia i zapiszemy pana na comiesięczne kursy. Każdy kosztuje 130 zł – zachęcała nas Grażyna Tokaj ze Stowarzyszenia Odwaga.

– Cudownie! Jak długo będziecie mnie leczyć?

– Całymi latami, proszę pana.

Strony internetowe polskich parafii coraz częściej przypominają komercyjne witryny – obładowane kolorowymi reklamami od linii lotniczych po dilerów samochodowych oferujących 10 proc. zniżki na auta dla duchownych (jeżeli ci zdecydują się nabyć najdroższy model). Modne stały się księgarnie religijne (np. gloria24.pl), które oferują książki po „niskich cenach”, a wystarczy zajrzeć na strony Empiku czy popularnego Merlina, aby przekonać się, że kościelni sprzedają je po cenach zawyżonych.

Dla Kościoła nie ma rzeczy niemożliwych i jest jeszcze wiele kasy do wyciągnięcia. Czyż krążek komunikantu będący Ciałem Chrystusa nie powinien kosztować co najmniej tyle ile befsztyk z krowiej polędwicy?