Nowy papież pozuje na „równiachę”, człowieka bardzo skromnego. Media przytaczają w upojeniu nic nieznaczące gesty, jak na przykład papieską odmowę przyodziania pelerynki z aksamitu obszywaną białym futrem z gronostajów; Franciszek udzielając pierwszego błogosławieństwa zebranym na placu katolikom wystąpił jedynie w białej sutannie. Wysilił się przy okazji na dowcip; ceremoniarzowi, który przyniósł pelerynkę oznajmił: Niech ksiądz sam to włoży. Skończył się karnawał. Dziennik "Corriere della Sera" napisał, że po doborze stroju i reakcji Franciszka można było zrozumieć, że nadchodzą radykalne zmiany.

Śmiem wątpić. Wybór Bergoglio z całą pewnością nie jest przypadkowy. Kościół hierarchów próbuje bezskutecznie zalizać rany, które w samej rzeczy zadał sobie sam, wierni są zbulwersowani wieloma faktami. Przytoczmy kilka: skandale pedofilskie, szczególnie usankcjonowanie zboczonych praktyk duchownych w postaci Crimen Sollicitationis, afery finansowe, niedawne wspieranie krwawych reżimów, spychanie kobiety do roli żywego inkubatora, przyczynianie się do rozwoju epidemii AIDS, rozpasane życie w przepychu tzw. osób duchownych.

Kościół potrzebuje nowego wizerunku. Liczba owieczek dramatycznie się kurczy, a przecież statystyki nie odzwierciedlają całej prawdy: „katolikami” nazywa się wszystkich ochrzczonych, a wiemy przecież doskonale, że wiekszość z nich to katolicy jedynie "od wielkiego święta” lub wręcz ludzie, którzy z Kościołem nie mają nic wspólnego. Dla przykładu, w Polsce wg oficjalnych kościelnych statystyk na niedzielne msze chadza niespełna 40% katolików. Purpurencje mają nie lada orzech do zgryzienia. Wybrali zatem człowieka wolnego od odoru Crimen Sollicitationis (w przeciwieństwie do dwóch jego poprzedników), niezamieszanego w brudne finasowe afery Banku Watykańskiego, uważanego za skromnego jezuitę, znaego z tego, że sam gotował sobie papu i korzystał ze środków publicznego transportu. Papieska ksywka - Franciszek - ma świadczyć o chęci naśladownictwa ubogiego mnicha z Asyżu.
Wybór Argentyńczyka ma również zapewne wzmocnić mocno nadwątlony w ostantich latach entuzjazm argentyńskich i innych południowoamerykańskich katolików. Chociaż sylwetka Bergoglio też nie jest idealna. Pojawia się mnóstwo głosów, krytykujących obecnego papieża za jego przychylny stosunek do argentyńskiej junty wojskowej, mającej na swoim sumieniu, według różnych źródeł, od 12 do 30 tysięcy ofiar. Z tym problemem Kościołowi również przyjdzie walczyć.